Miejska willa

Projektowana bryła budynku, ze względu na zobowiązujące sąsiedztwo, oraz modernistyczne dziedzictwo Gdynii z dzielnicą Orłowo włącznie, inspirowana jest modernizmem okresu międzywojennego. Odwołuje się zarówno w obszarze ideowym jak i w formie i bryle. Budynek odwołuje się wprost lub pośrednio do pięciu zasad „nowoczesnej architektury według Le Corbusiera”, tj posiada płaski dach wykorzystywany jako taras widokowy, otwarty plan przekryty stropami o znacznej rozpiętości, obszerne, duże przeszklenia pośrednio nawiązujące do zasady „wolnej fasady”, okna w formie wstęg oraz częściowe uniesienie bryły ponad poziomem terenu. Projektowana bryła odnosi się do cech które zdefiniowano na początku pracy koncepcyjnej, są to: w miarę zwarta, jednolita bryła zamykająca obszerne plany kondygnacji w możliwie jak najmniejszym obrysie, skromne wykończenie z materiałów wysokiej jakości, czytelny i prosty układ funkcjonalny. Projekt zakłada iż dom wciąż stanowić będzie delikatnie rozrzeźbiony biały blok rozcięty przeszkleniami, osadzony na podeście odcinającym się kamiennym wykończeniem powierzchni elewacji. Biała powierzchnia ścian zostanie pokryta tynkiem z widocznymi śladami zacierania i zostanie pomalowana farbą o śnieżnobiałym odcieniu. Kompozycja kolorystyczna składająca się z niemal czystej bieli bryły zbliżonej do prostopadłościanu (w rzucie kwadratu), grafitowych detali elementów stalowych i aluminiowych dopełnia neutralny szary kolor betonu i kamienia z których wykonana zostanie okładzina piwnicy. Ów fundament, podest przywoływać ma także stoczniowe, industrialne skojarzenia z pochylniami stoczniowymi czy nabrzeżem portowym na którym ustawiono biały, mieszkalny blok.